​بسيج لشگر مخلص خداست

​اهميت نماز در كلام رهبر معظم انقلاب اسلامي

مسئله نماز يك مسئله ساده نيست. نماز آن قدر مهم است كه حسين بن علي (ع) در ظهر عاشورا جنگ با منافقان و سپاه يزيد را ترك مي كند و زير سيل تركش ها به نماز مي ايستد. نماز آنچنان مهم است كه علي بن ابي طالب جان خود را براي دفاع از آن فدا مي كند.

    آري نماز اصلي ترين زمان پيوند ميان انسان و پروردگارش است. خداوند در سوره ذاريات مي فرمايد :وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ‏ و من پريان و آدميان را جز براي اينكه مرا بپرستند نيافريدم و مطمئنا نيز يكي از جلوه هاي اساسي عبادت و بندگي در نماز شكل مي گيرد.

    رهبر معظم انقلاب اسلامي كه خود اسوه اي از اهتمام به نماز هستند بارها بر اهميت و جايگاه نماز و شان اين فريضه اشاره فرموده اند . در ذيل برخي از بيانات ايشان در خصوص نماز را با هم مرور مي كنيم. باشد كه تذكري براي ما باشد.

    نماز در حالات آمادگي روحي، به آدمي عروج و حال و حضور بيشتر مي بخشد و در حالات غفلت و ناآمادگي، در گوش او زنگ آماده باش مي نوازد و او را به آن وادي نوراني نزديك مي سازد.

    لذا نماز در هيچ حالي نبايد ترك شود. در عين شدت و مِحنت، در بُحبوحه ميدان جهاد، در هنگام فراغ و آسايش و حتي در ميان محيط لجن آلودي كه انسان با هوسها و كينه ها و شهوت ها و خودخواهيها، پيرامون خود پديد آورده است.

    نماز يك شربت مقوي و شفا بخش است، بايد آن را با دل و جان خود نوشيد و از هر نقطه كه در آن واقع شده ايم، يك گام يا يك ميدان به بهشت رضوان نزديك شد.(پيام مقام معظم رهبري به دوازدهمين اجلاس سراسري نماز 16/06/81)

    و در نماز آنچه كه مهم است و بايد روي آن تكيه كرد بعد از ترويج اصل نماز - كه همه را نمازخوان بايد كرد و همه نمازخوان بشوند - عبارت است از توجهِ در نماز. همان چيزي كه «حضور قلب» به آن گفته مي شود.

    حضور قلب و توجه، كاري است كه به تمرين احتياج دارد. كساني كه اين كارها را كرده اند و بلدند، به ما ياد مي دهند كه انسان بايد در حال نماز، خود را در حضور يك مخاطب عالي شان و عالي مقام كه خالق هستي است و مالك همه وجود انسان است، احساس كند.

    هر مقدار از نماز كه توانست اين حالت را داشته باشد، به تعبير روايات اين نماز، نمازِ مقبول است و آن خاصيت و اثر را خواهد بخشيد.و ديگر آثار نماز - كه نمي شود آثار نماز را در چند جمله يا در چند فقره كوتاه خلاصه كرد - بر اين مترتب مي شود.

    (بيانات مقام معظم رهبري در ديدار دست اندركاران ستاد اقامه نماز 27/06/85)

    همه كار انسان تابع نماز است. نماز را به وقت بخوانيد، با توجه و با حضور قلب بخوانيد. حضور قلب يعني بدانيد كه داريد با يكي حرف مي زنيد؛ بدانيد يك مخاطبي داريد كه داريد با او حرف مي زنيد. اين حالت را اگر در خودتان تمرين كرديد، اگر توانستيد اين تمركز را ايجاد كنيد، تا آخر عمر اين براي شما مي ماند.

    اگر حالانتوانستيد - همان طور كه گفتم - بيست سال بعد سخت است، بيست سال بعدش سخت تر است؛ بعد از آن، كسي اگر از قبل نكرده باشد، خيلي خيلي سخت است. از حالاعادت كنيد اين تمركز را در حال نماز در خودتان ايجاد كنيد و به وجود بياوريد.

    آن وقت اين آن صلاتي است كه: «تنهي عن الفحشاء و المنكر». «تنهي» يعني شما را نهي مي كند؛ معنايش اين نيست كه مانعي جلوي شما مي گذارد كه شما ديگر نمي توانيد گناه كنيد؛ نه، يعني دائم به شما مي گويد گناه نكن. خوب، روزي چند نوبت از درون دلِ انسان به او بگويند گناه نكن، گناه نكن، انسان گناه نمي كند. اين نماز است.

    (بيانات مقام معظم رهبري در ديدار دانشجويان در يازدهمين روزماه رمضان 31/05/89)

    يكي از بزرگترين نعمتهاي خدا نماز است. نماز به ما اين فرصت را مي دهد كه هر روزي چند بار ناگزير با خداي خودمان حرف بزنيم، با خداي متعال تخاطب كنيم، از او كمك بخواهيم، به او عرض نياز كنيم، سرسپردگي خودمان به ساحت ربوبي را با اين تضرع و با اين نياز تقويت كنيم. بزرگان به نماز خيلي اهميت مي دادند. نماز در اختيار همه است. غالباً قدر نماز و اهميت نماز را نمي دانيم. فقط اين نيست كه بايد يك اسقاط تكليفي كرد؛ نه، يك فرصت بزرگي است كه بايد از آن استفاده كرد.

    فرمود نماز مثل چشمه آبي است درِ خانه شما، كه روزي پنج بار شما در اين چشمه آب شستشو مي كنيد. اين شستشو مي تواند براي دلهاي جوان آثار ماندگاري داشته باشد.

    با طهارت و تقواست كه مي توان سخن نافذ و تاثيرگذار را از خداي متعال هديه گرفت.بيانات مقام معظم رهبري در ديدار طلاب خارجي حوزه علميه قم 03/08/89)

   ملت ايران بايد مساجد را مغتنم بشمارد و پايگاه معرفت و روشن بيني و روشنگري و استقامت ملي به حساب آورد. اگر كسي خيال كند كه در مسجد، فقط چند ركعت نماز مي خوانند و بيرون مي آيند و اين چه تاثيري دارد، خطاست. اين طور نيست.

    اولاً اگر همان چند ركعت نماز هم با چشم بصيرت نگاه شود، خودِ نماز كه به زبان مُشَرِّع مقدس نماز و اذان، خيرالعمل و فلاح است، مايه بركات زيادي مي شود. نماز يك ملت را به قيامِ لله وادار مي كند. نماز انسانها را از فساد دور و به خلوص و فداكاري نزديك مي كند.(بيانات مقام معظم رهبري در ديدار مردم قم 1/10/75)

​نماز، وسيله محو گناهان

قرآن ، در كنار فرمان نماز، مى فرمايد:

((انّ الحسنات يذهبن السّيّئات ))(سوره مبارکه هود، آيه 114 .)

همانا كارهاى نيك ، گناهان را محو مى كند و از بين مى برد.

حضرت على عليه السّلام مى فرمايد: اگر بعد از گناه ، دو ركعت نماز خوانده و از خداوند، عافيت درخواست شود، اثر آن گناه محو مى شود.(نهج البلاغه ، حكمت 299 .)

از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله نيز روايت شده است : گناهانى كه ميان دو نماز واقع مى شود، مورد عفو قرار مى گيرد.(شرح ابن ابى الحديد، ج 10 ص 206 .)

آرى گناه كه در اثر غفلت از ياد خدا سر مى زند، با نماز و عبادت كه مايه انس و ارتباط با خداوند است ، زدوده مى شود و مغفرت ، جاى معصيت را مى گيرد.
نماز و ياد حسين عليه السّلام

بهترين چيزى كه سجده بر آن سفارش شده ، خاك كربلا و تربت امام حسين عليه السّلام است . امام صادق عليه السّلام هنگام سجده پيشانى مقدّسش را بر خاك كربلا مى گذاشت . براى همراه داشتن تسبيح تربت امام حسين نيز رواياتى وارد شده است تا آنجا كه همراه داشتن آن مثل گفتن سبحان اللّه است و سجده بر مهر آن سبب كنار رفتن پرده ها و قرب بيشتر به ذات مقدّس خداوند است .(وسائل ، ج 3 ص 608 .)

نماز و ياد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله

در هر دو ركعت نماز، يك تشهد مى خوانيم كه در آن به يگانگى خداوند و رسالت حضرت محمّد صلّى اللّه عليه و آله اقرار مى كنيم .

هر روز در پنج وقت اين اقرار و اعتراف به توحيد و نبوّت لازم است تا انسان راه را گم نكند، مكتب و صاحب آن را فراموش نكند، بر او صلوات بفرستد و در اين اقرار و صلوات در رديف خداوند و فرشتگان قرار بگيرد. زيرا قرآن مى فرمايد:((انّ اللّه و ملائكته يصلّون على النبى ))(سوره مبارکه احزاب ، 52.) خدا و ملائكه بر پيامبرش صلوات مى فرستند، پس چرا ما نفرستيم ؟ مگر او ما را نجات نداد؟ سلام بر پيامبر اسلام كه ما را نجات داد.

نماز، روح انسان را بيمه مى كند

در سوره معارج مى خوانيم : ((اذا مسّه الشّر جزوعا و اذا مسّه الخير مَنوعا الاّ المصلّين الّذينهم على صلواتهم دائمون ))(سوره مبارکه معارج ، 20 - 22.)

انسان در برابر تلخى ها و شرور بى صبر است و در برابر لذّت ها و خوبى ها تنگ نظر و بخيل ، مگر نمازگزارانى كه نسبت به انجام آن هميشه مراقبند.

آرى ارتباط دائمى با قدرت بى نهايت ، به انسان قدرت مى دهد، روحيّه توكّل را بالا برده و انسان را موجودى شكست ناپذير مى سازد.

ناگفته پيداست كه اين آثار براى نماز پيوسته و همراه با توجّه است ، نه نمازهاى غافلانه و موسمى .